Hatay'da Depremin İkinci Yılı Anılıyor

6 Şubat depremlerinin ikinci yılında Hatay'da, özellikle Antakya ve İskenderun'da anma etkinlikleri başladı. Yağışlı havaya rağmen, Cumhuriyet Meydanı ve Anıt Alanı gibi belirlenen noktalarda depremzedeler bir araya geldi. Aileler, ellerinde karanfiller ve oyuncaklarla, kaybettikleri yakınlarını andı. Çorba ikramlarıyla da duygusal anlar yaşandı. Depremin yıl dönümünde, acıların tazeliği ve kayıpların ağırlığı hissediliyor. Birçok kişi, o korkunç geceyi ve yaşadıkları travmayı unutamadıklarını dile getirdi. Bir daha böyle bir felaketin yaşanmaması için dua eden vatandaşlar, geleceğe umutla bakmaya çalışıyorlar. Bu anma etkinlikleri, depremin yaralarının hala taze olduğunu ve toplumun travmanın üstesinden gelmek için uzun bir yol kat etmesi gerektiğini gösteriyor.

Antakya'da Anma Etkinlikleri

Antakya'da Cumhuriyet Meydanı'nda toplanan vatandaşlar, saat 04.17'deki anma etkinliği için beklemeye başladı. Döne Tohma, depremi Antakya'da yaşadığını ve o günün çok kötü olduğunu belirterek, bir daha böyle bir felaket yaşanmamasını diledi. Kaybettikleri yakınları için dua eden Tohma, hüzünlü ve üzgün olduğunu ifade etti. Yasemin Köse ise, çok büyük acı yaşadığını, yakınlarını, arkadaşlarını ve dostlarını kaybettiğini söyledi. Meydanda toplanan aileler, yağmur altında şemsiyelerle beklemelerine rağmen, kaybettikleri sevdiklerini anma kararlılıklarını gösterdiler. Bu anlamlı buluşma, depremin unutulmadığını ve acının hala hissedildiğini açıkça ortaya koyuyor.

İskenderun'da Acıların Yaşandığı Yerler

İskenderun ilçesinde ise vatandaşlar Anıt Alanı'nda ve çevresinde bir araya geldi. Esnaflar tarafından ikram edilen çorbalar, soğuk havayı biraz olsun ısıtmaya çalıştı. Resul Daş, ailesinden 9 kişiyi kaybettiğini belirterek acılarının ilk günkü gibi taze olduğunu dile getirdi. Yaşadıkları zorluklara ve kayıpların ağırlığına rağmen, bir daha böyle bir felaketin yaşanmamasını temenni etti. Mustafa Kemal Mahallesi'nde ise, depremde yıkılan binaların yerlerindeki boş alanlara karanfil ve oyuncaklar bırakılmıştı. Bu anlamlı jestler, kaybedilenlerin unutulmadığını ve hafızalarda canlı kaldığını gösteriyor. Bölge sakinleri, gelecek için umutlu olmaya çalışırken, yaşadıkları travmanın izlerini taşımaya devam ediyorlar.